روستای جورد از نمای دیگر

روستای جورد

جوردروستایی از توابع بخش رودهن شهرستان دماونددر استان تهران ایراناست.

زبان

زبان ساکنین روستای جورد تاتی است.

این روستا در سطحی معا دل 45 هکتار در 51 درجه و 52دقیقه طول جغرافیایی و 35 درجه و 48 دقیقه عرض جغرافیایی در دامنه کوههای البرز و در ارتفاع 2100متر از سطح دریاو بر اساس آخرین تقسیمات جغرافیایی کشور در بخش رودهن و در فاصله 9 کیلو متری شهر رودهن و 38 کیلو متری شهر تهران واقع شده است .

تاریخچه روستا به 400سال قبل بر میگردد وبه نقل از ریش سفیدان روستا در آن زمان امامزاده سید روح الله که از نوادگان امام محمد تقی(ع)( جوادالائمه) می باشد از حوالی مازندران به این مکان که ییلاقی بوده مهاجرت کرده و پس از مدتی در این مکان فوت می کند .

این روستا در حدود 400 نفر جمعیت دارد و بیش از 95 درصد اهالی روستا سادات و همگی از نسل این امامزاده هستند.

روستای زیبای جورد که از طبیعت بکر و دست نخورده ایی برخوردار است جزء روستاهای متراکم (پلکانی ) و کوهستانی محسوب می شود و به عبارتی به ماسوله تهران نیز معروف است.

شغل اکثر مردم روستا کشاورزی و دامداری می باشد و محصولات عمده روستا گیلاس ،گردو،آلبالو ، زردالو و سیب می باشد.

مزرعه های روستا عبارتند ازکبود گردن ، قاسم دره ، اتاق سره ، سوته ، بیدستان ، فیکستان ، اشنه در ، هیلان ، دو آب ، سرخه ، جنگل دره ،آغوز گله ، گلرد ، وستان ، فیل زمین ، کرمعلی ، مطلب زمین ،نو دربار،سیری ، نسم ، فلشتی همچنین تنها راه دسترسی به دشت زیبای لار ( سیاهپالاس) که در شمال بخش رودهن واقع شده است از میان این روستا می گذرد.

روستای جورد یکی از روستاهای نمونه شهرستان و کشور در دوران دفاع مقدس می باشد که با تقدیم37 شهید از جمله شهیدان سجادیان (پدر به اتفاق 4 فرزند) و 90 جانباز و آزاده دین خود را ادا نموده است وجود خانواده شهید سجادیان که پنج تن از اعضای خانواده آنان به درجه رفیع شهادت نایل شده اند(تنها پنج شهید استان تهران)، عظمت این دیار هر چند دور افتاده و کوچک را بیش از پیش نمایان می کند.

همچنین آیت الله مهدوی کنی و آیت الله طالقانی نیز در اوایل انقلاب چند صباحی در این روستا زندگی نمودند که از دیگر افتخارات روستا محسوب می شود.

امامزاده روح الله

در ارتفاعات شمالی روستای ˈجوردˈدر 15 کیلومتری شمال رودهن امامزاده ای وجود دارد که به نام امامزاده سید روح الله مشهور است.

بر روی شجره نامه داخل امامزاده و بر روی  آیینه نصب شده در داخل و دیوار ضلع شمالی امامزاده، این گونه آمده است: سید روح الله ابن سید صالح الدین ابن ... موسی ابن احمدبن موسی المبرقع بن الامام محمدتقی الجواد (ع).

بنای امامزاده کاملا نوسازی و سقف آن مسطح و با ورق گالوانیزه پوشیده شده است و کف داخلی امامزاده با موزاییک سنگفرش شده، قرنیز آن سنگفرش سیاه و روی قرنیز به ارتفاع حدود 60 سانتی متر سنگ مرمر سفید بالای سنگ یک ردیف با ارتفاع حدود 10 سانتی متر سنگ سیاه بالای سنگ سیاه یک ردیف آیینه کاری سبز رنگ و از آن به بعد و تمام سقف به طرز زیبایی با آیینه پوشیده شده است.

ورودی امامزاده با دو در از طرف شرق و یک پنجره نیز درسمت جنوب نصب شده است.

در روی آیینه که بر روی دیوار داخلی و غربی امامزاده نصب شده است، بانی این ساختمان را حاج سیدغلامعلی معززی نکویی اصل از نوادگان این امامزاده در سال 1375 هجری شمسی ذکر کرده که در چهارم اسفند 78 وفات یافته و در داخل امامزاده دفن شده است.

به گفته معتمدان محل درگذشته در این مکان دو دیوار کوچک سنگی وجود داشت که دارای ملات گچ بود و روی آن چند چوب گذاشته بودند و جز آن بنایی دیگر وجود نداشت.